kerep
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kerep
at. 1. Möýüň, leňkebudyň we ş.m. saraýan tory. 2. Üzüme, ýorunja we ş.m. ösümliklere çolaşyp ösýän haşal sary sapak görnüşli zyýanly çyrmaşyk ösümlik. Üzüme düşen kerep ony bürüp atypdyr. 3. Ýata suwuň, suwuklygyň köp durmagyndan onuň ýüzünde emele gelýän zeň pisint gyrpak. Ýata suwy kerep basypdyr. 4. göç. m. Bir zada gurulýän duzak, tor, çykgynsyz ýagdaý. Nadanlyk kerebi adamlary çykgynsyz güne salyp bilýär.