ebla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ebla

[evla:], at,k.d. 1.Akmak, samsyk, kemakyl. Eblaga köp öwüt bermek hebesdir, Birin tutmaz gulak goýmak biläni (Zelili). 2.gepl.d. Egin-başy ýyrtyk, eleşan.

Son arananlar:

• tünüklük,
• yerba,
• Künde,
• agnamak,
• sirriq,
• matal,
• kronograf,
• Arm,
• ilintili,
• ohho,
• qəndabi,
• sayma,
• sergerdan,
• rot,
• kerelev,
• Kulculuk,
• Kürk,
• yolsuz,
• çökgün,
• Azuqə,
• inşaalla,
• ebla