keliş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keliş

I, geliş; keliş-ketiş: karşılıklı misafir kabul etme; keliş-ketiş tuuğandıktın belgisi ats. : karşılıklı misafir olma, akrabalığın belgesidir, (delilidir).

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keliş-

II, 1. hep beraber gelmek; 2. yuşmak, anlaşmak; kelişip ketüüçü sis. aykırı siyasi yön mümessilleri ile anlaşama, onlarla barışma.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

keliş

geliş.I, 370

Son arananlar:

• nen,
• sübö,
• zollamaq,
• hyrç,
• ÇIĞ,
• oqar,
• cigi,
• sıldırım,
• adno,
• oxucu,
• ihtimam,
• kavrak,
• önümçilikçi,
• tözmezça,
• uyalmoq,
• Biclik,
• yumaloq,
• üzerine,
• süyemek,
• ont,
• işşek,
• keliş