önümçilikçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

önümçilikçi

[ö:nümçülükçü], at. Önümçilige gönüden göni gatnaşýan, önümçilikde işleýän adam. Gowy önümçilikçi, janypkeş, zamanabap, ak ýürekli adamlar gerek (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• retsept,
• bunalım,
• güvənmək,
• bermek,
• karıvsuz,
• mast,
• Aksıldım,
• çınakay,
• ikirjiňlemek,
• tozamak,
• icab,
• iymenmek,
• yoziq,
• memory,
• möltür,
• Salfet,
• dorbo,
• sugatmaq,
• bagyşbag,
• sigar,
• kömek,
• önümçilikçi