önümçilikçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

önümçilikçi

[ö:nümçülükçü], at. Önümçilige gönüden göni gatnaşýan, önümçilikde işleýän adam. Gowy önümçilikçi, janypkeş, zamanabap, ak ýürekli adamlar gerek (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• x̌,
• öçül,
• şapşak,
• EE,
• agız,
• uchunmoq,
• Qoqim,
• mor,
• qarap,
• kutmanduu,
• şaxə,
• dəyərləndirmək,
• coyum,
• əsaslandırma,
• debt,
• mastery,
• ezeme,
• jedel,
• çalıyar,
• reviser,
• meşrubat,
• önümçilikçi