bəhritəvil

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bəhri-təvil

is. [ər.] əd.
1. Əruz vəzninin bəhrlərindən biri.
2. Müəyyən vəznlərdə, lakin qəlibsiz deyilən və sonları qafiyəli olan cümlələr şəklində nəsr forması. Sabirin bəhri-təvilləri.

Son arananlar:

• Herif,
• parsa,
• tanrıça,
• paşa,
• yıgmak,
• səmum,
• taya,
• ölke,
• ähli,
• göcef,
• scalp,
• sütdişi,
• sunghuch,
• elongate,
• Ödlek,
• Bösmek,
• asiman,
• Hüngürdemek,
• marine,
• pərvaz,
• Cümə,
• bəhritəvil