keliv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
keliv
gelme, geliş. Çabıp ~: koşup gelme, kışnı ~ü bek katı boldu: kışın gelişi çok sert oldu.
Son arananlar:
- surround,
- balandparvoz,
- surrounding,
- wellspring,
- Dilimlemek,
- surroundings,
- kıyak,
- event,
- sursat,
- yavru,
- surtmoq,
- tatmin,
- meed,
- suruv,
- suruy,
- çile,
- suruş,
- survey,
- KÜSEMEK,
- nimaga,
- bilikli,
- keliv