kelgin

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kelgin

1. başka yerden kelen, yabancı muhacir; 2. göçücü kuşlar; kelgin keliptir veya kelgin kuş keliptir: göçücü kuşlar geldiler.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kelgin

büyük ırmaklann veya denizlerin taşar gibi kabarması, med·I, 443

Son arananlar:

• propose,
• esenlik,
• orom,
• eslik,
• esiç,
• mangu,
• shaped,
• kurañ,
• ýoksul,
• eskiden,
• Göç,,
• qalaylamaq,
• egsiklik,
• eslamoq,
• Inglorious,
• özgörüü,
• agronom,
• ORDO,
• eselmek,
• ıñırsı,
• snoop,
• kelgin