kelgin
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kelgin
1. başka yerden kelen, yabancı muhacir; 2. göçücü kuşlar; kelgin keliptir veya kelgin kuş keliptir: göçücü kuşlar geldiler.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kelgin
büyük ırmaklann veya denizlerin taşar gibi kabarması, med·I, 443