colçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

colçu

1. kılavuz; 2. yol yapan , yol işlerinde çalışan; 3. es. posta yollarını temizlemek ve düzeltmekle meşgul; atı ile yolda kalan posta arabasına yardıma koşmıya mecbur olan kimse.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

colçu

1. yol işçisi. 2. bk.colovçu.

Son arananlar:

• şeşmer,
• onurğalı,
• otopsi,
• Dana,
• karalık,
• cekeri,
• apparently,
• hurmat,
• ifadə,
• abzal,
• galvars,
• aşağı,
• Məlum,
• arum,
• çekçi,
• Naxsha,
• tapşırmak,
• naşyja,
• kəndxuda,
• arat,
• bülbüldö,
• colçu