colçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

colçu

1. kılavuz; 2. yol yapan , yol işlerinde çalışan; 3. es. posta yollarını temizlemek ve düzeltmekle meşgul; atı ile yolda kalan posta arabasına yardıma koşmıya mecbur olan kimse.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

colçu

1. yol işçisi. 2. bk.colovçu.

Son arananlar:

• careful,
• yümülmek,
• hissedar,
• Şişe,
• ilertmek,
• paxlalılar,
• arın,
• akçaağaç,
• sarsak,
• söykəmək,
• NAKAM,
• mézilik,
• ran,
• lew,
• yağanlıq,
• köchürme,
• manavi,
• qalmaqalçılıq,
• clash,
• swindler,
• vampir,
• colçu