çomart

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çomart

cömert, eli açık. ~ adam: cömert insan, ~ bergenin aytmaz (d): cömert verdiğini söylemez, aşatırğa ~ adam: yedirmeye cömert adam.

Son arananlar:

• əlamət,
• Yekun,
• yubamak,
• Samimi,
• correction,
• buzdağı,
• measurable,
• başaltı,
• Kıran,
• birlikda,
• arış,
• bolcar,
• koco,
• dalaa,
• çönök,
• muallaq,
• eelik,
• bafta,
• kürkö,
• kutul,
• Kertmek,
• çomart