çomart

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çomart

cömert, eli açık. ~ adam: cömert insan, ~ bergenin aytmaz (d): cömert verdiğini söylemez, aşatırğa ~ adam: yedirmeye cömert adam.

Son arananlar:

• élan,
• cough,
• ürgün,
• Soba,
• blue,
• burundan,
• Uzanmak,
• qurma,
• Dans,
• tamamlama,
• Fərəh,
• synp,
• tabşyrma,
• Albaý,
• birdem,
• sokak,
• Tansiyon,
• Sırtlan,
• gurub,
• hötde,
• asqaq,
• çomart