kayiş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kayiş

kayış, belbağı. ~ usta: saraç, sırtından ~ aldırıv (d): sırtından kayış aldırma, ~ kerek: kayış takımı.

Son arananlar:

• joyful,
• opus,
• arkadaş,
• intişar,
• oxygen,
• harikulade,
• proleter,
• gerdan,
• ırıt,
• shorish,
• gurban,
• jénim,
• atağastaa,
• ülüñdö,
• nerede,
• çabıl,
• Meme,
• qət,
• ırañ,
• sersan,
• abışka,
• kayiş