bedişlik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bedişlik

utanç verici, aşağılatıcı, yüz kızartıcı, rezil, kepaze. ~ iş: utanç verici hareket, ~ bolmak: aşağılatıcı duruma düşmek, bizni ~ etdiñ: bizi utandırıcı duruma düşürdün, elge ~ bolduk: el aleme rezil olduk, ol ~ni biridi: o keppazenin biridir.

Son arananlar:

• salmon,
• düyşembi,
• kürən,
• emergent,
• oyğot,
• istibdat,
• kuful,
• faktör,
• Saqi,
• doymak,
• anlamak,
• inventar,
• süle,
• ülek,
• sakçı,
• belə,
• ukmak,
• ianə,
• meleke,
• Qavat,
• garmoniya,
• bedişlik