bedişlik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bedişlik

utanç verici, aşağılatıcı, yüz kızartıcı, rezil, kepaze. ~ iş: utanç verici hareket, ~ bolmak: aşağılatıcı duruma düşmek, bizni ~ etdiñ: bizi utandırıcı duruma düşürdün, elge ~ bolduk: el aleme rezil olduk, ol ~ni biridi: o keppazenin biridir.

Son arananlar:

• yamalamak,
• dolphin,
• expose,
• chapillamoq,
• Kaset,
• Arkın,
• opkagina,
• keşməkeş,
• hüquqşünas,
• étik,
• Üşümek,
• progenitor,
• dövr,
• Rido,
• Kabile,
• Yahut,
• zulfin,
• Totu,
• asaret,
• hoza,
• Gerçi,
• bedişlik