baylanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baylanıv

bağlanma, sarılma, bitişme, münasebet.

Son arananlar:

• yigilik,
• saymak,
• camgır,
• beklemeklik,
• sellik,
• alapachaq,
• çırpılma,
• Kayıl,
• viyolon,
• titiz,
• qaturmaq,
• adıraşman,
• mazlum,
• yurd,
• tərifləyici,
• şertli,
• terchilamoq,
• kaşıkr,
• Gevşemek,
• abstrakt,
• kezet,
• baylanıv