baylanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baylanıv

bağlanma, sarılma, bitişme, münasebet.

Son arananlar:

• fasarya,
• disjoint,
• xilaskarlıq,
• avşn,
• zəncir,
• caynaq,
• irqçi,
• dökedöke,
• Nitelik,
• çüş,
• Beleş,
• tərsəsinə,
• jüýje,
• delege,
• buzlu,
• guguldamak,
• ruhan,
• çomart,
• ex,
• erman,
• shom,
• baylanıv