disjoint

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

disjoint /dˈɪfɪˌɒdɒnt/

1. ayırmak, parçalamak, ek yerinden ayırmak
2. düzenini bozmak, dağıtmak. disjointed ek yerinden çıkmış. disjointedly darmadağınık bir şekilde. disjointedness dağınıklık, düzensizlik. disjointly ayrı ayrı.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

disjoint

parçalarına ayırmak

Son arananlar:

• büte,
• Ündüü,
• Telpek,
• peking,
• terakki,
• OSH,
• məşqçi,
• farmatsevt,
• bölgə,
• yuva,
• conversely,
• atbaalı,
• xasm,
• bahşiş,
• rütbeli,
• dañğır,
• totiyo,
• tayanış,
• bilişim,
• Devşirmek,
• lütfen,
• disjoint