disjoint

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

disjoint /dˈɪfɪˌɒdɒnt/

1. ayırmak, parçalamak, ek yerinden ayırmak
2. düzenini bozmak, dağıtmak. disjointed ek yerinden çıkmış. disjointedly darmadağınık bir şekilde. disjointedness dağınıklık, düzensizlik. disjointly ayrı ayrı.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

disjoint

parçalarına ayırmak

Son arananlar:

• adet,
• Giymek,
• şalkı,
• too,
• spigot,
• dirrik,
• çoluk,
• ağzıboşluq,
• daşmak,
• tüzeşmek,
• giliz,
• Otacı,
• erke,
• ağış,
• ragged,
• kıça,
• sündük,
• nor,
• abaşo,
• çir,
• sinlemek,
• disjoint