kamran

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kamran

sif. [fars.] klas. Kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatan; xoşbəxt, bəxtiyar. Rəvadı bunca çəkim firqətin, axir; Vüsal günləri, ey dust, kamran mən idim.. X.Natəvan. • Kamran etmək (eyləmək) – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatdırmaq, xoşbəxt etmək. Kamran olmaq – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatmaq, xoşbəxt olmaq. İnan, əlbəttə, bir zaman olacaq; Əhli-eşq onda kamran olacaq. A.Səhhət.

Son arananlar:

• xatırlamaq,
• koordinat,
• cıldık,
• sigim,
• çekedektüü,
• kub,
• bənd,
• yogaloq,
• Bebaho,
• xotinchalish,
• Daarat,
• palgan,
• saniye,
• atlanñan,
• tilge,
• yamız,
• qaqildoq,
• nerve,
• yolbasar,
• şəkk,
• orient,
• kamran