katışsız

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

katışsız

1. Alakasız ( Bağlantısız)

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katışsız

bk. katışmağan.

Son arananlar:

• ifçin,
• Semirmek,
• topla,
• karşag,
• qulan,
• merhem,
• Baleket,
• mueyyen,
• ittermek,
• saymak,
• fantastik,
• tadgun,
• kaşkañda,
• beter,
• q⁷,
• figurant,
• telmirmek,
• öküş,
• unamak,
• spice,
• axırda,
• katışsız