ifçin
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ifçin
zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. “Koroğlu”. Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.
Son arananlar:
- Tepmek,
- illüstrasiya,
- buýnuz,
- məkan,
- Müqəşşər,
- türlenmegen,
- urandı,
- hörüklü,
- hamile,
- nat,
- emisyon,
- sənətşünaslıq,
- bogoz,
- Boda,
- şanlı,
- tamamkamal,
- mütevelli,
- xinzir,
- badamcan,
- felən,
- sığışdırmaq,
- ifçin