mueyyen

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mueyyen

a. Muayyen, belli, belirli. Müeyyen tarixiy dewr – Muayyen tarihî devre.

Son arananlar:

• əş,
• karagu,
• ehtiramla,
• Bahane,
• omumiy,
• organizm,
• hörgü,
• süzüş,
• Göç,
• kutba,
• disgruntled,
• avruğanlık,
• yanılmak,
• tuzak,
• Marmelad,
• page,
• Kenef,
• yorghilimaq,
• Fani,
• alamık,
• broke,
• mueyyen