kapa
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
kapa
(Persian) hut.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kapa
f. 1. sıkıntılı; boğucu; üydüñ içi kapa eken: evin içi sıkıntılı imiş; 2. keder, can sıkıntısı, kederli, müteesir; kapa aç yahut kapa caz- : eğlenmek; keder dağıtmak; kapası cok, köñülü şat: kederi yok, gönlü hoş.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kapa
kaba ve yüksek olan her nesne, III, 217