kalkımak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkımak

uyuklamak, kestirmek, uyumak. Bir kesek kalkıyım: biraz kestireyim, sabiyçik cañı kalkığandı: bebek yeni uyudu, kalkıp kalmak: uyuyup kalmak, uyuya kalmak, olturğan cerinde kalkıydı: oturduğu yerde uyukluyor.

Son arananlar:

• Alyumur,
• disloyalty,
• tr,
• Da,
• sculptor,
• şadyhorram,
• təshih,
• qısılmış,
• Partiya,
• ff,
• savat,
• kuyulğan,
• göyərmiş,
• cəhət,
• uyumculluk,
• ihonat,
• peleng,
• solemn,
• mefkûre,
• yoke,,
• munçu,
• kalkımak