tohtamağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tohtamağan

durmayan, durmamış. Sapda ~balta (d): sapta durmayan palta, bir işde ~ adam: bir işte durmayan adam, ~ tınmağan (d): durmayan tınmayan.

Son arananlar:

• ubadasız,
• karpı,
• gyzykma,
• karoo,
• Rübab,
• apat,
• bulnamak,
• kayçılaş,
• Ölçem,
• miqyaslı,
• darbadar,
• aşura,
• gızmarlanmak,
• şereket,
• hawk,
• göze,
• Ag,
• deb,
• nüsrət,
• dünýä,
• union,
• tohtamağan