gözək

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

gözək

is. məh.
1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi.
2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenidən toxumaqla salınan yamaq.

Son arananlar:

• waterline,
• şimşək,
• qemer,
• weasel,
• müzaheret,
• Çilçıraq,
• wide,
• sudur,
• kodmak,
• xasis,
• qiyinqistov,
• rəyçi,
• xeylaq,
• yügürgen,
• yedizdirmək,
• tüwrük,
• unduly,
• körekör,
• ərlik,
• eh,
• probable,
• gözək