körekör

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köre-kör

[kö:rö-kö:r], hal. Hiç bir zada daýanman, düşünmän, esaslanman; aňşyrman. Köre- kör hereket etmek.

Son arananlar:

• gündüZ,
• Rüzgar,
• uydurmaçı,
• kaprisli,
• ilxı,
• tasarlamak,
• bende,
• Seed,
• xarıldamaq,
• kürtük,
• kon,
• Ayan,
• gorsalmak,
• stash,
• əvəzsiz,
• gars,
• soyuqlamaq,
• durgunluq,
• boğazlama,
• üleşdirmek,
• sehil,
• körekör