saý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

saý

I, at, kön.s.1. Uly jar, çaý. 2. syp. Çuň bolmadyk, ýalpak (suwly ýer hakda). Ol ýüzüp bilmeýärdi, şonuň üçin-de, kenaryň saý ýerinde suwa düşdi (B. Seýtäkow).


SAÝ II, syp., ser. Saýyrdyň. Habar berlen mütdetinden saý atlylaryň ýola çykjagy şübhesizdi (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• celça,
• maye,
• Çağ,
• itiraz,
• angidrid,
• eşelon,
• rascal,
• asgyn,
• fermantasyon,
• yeyə,
• güyüm,
• qəriblik,
• qatran,
• adventive,
• kığ,
• ipsi,
• Bədii,
• refractor,
• ýylytmak,
• sərnic,
• bino,
• saý