kalayman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalayman

1. kargaşalık; isyan; 2. kon. kıyam çoñ kalayman: büyük ayaklanma (1916 yılında) ; çoñ kalayman cili büyük kıyam senesinde (1916 yılında) .

Son arananlar:

• nakliye,
• izchilliq,
• özdeşlemek,
• Peçete,
• meyman,
• kambagal,
• qurtloqi,
• magun,
• teklif,
• ýitiş,
• geliş,
• alive,
• numerate,
• kudug,
• karargah,
• chauffeur,
• intikamcı,
• biçki,
• azamat,
• bayon,
• Muhatap,
• kalayman