kacala

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kacala-

kemirmek.

Son arananlar:

• ceek,
• Ayıl,
• Chopon,
• Ayil,
• Eşik,
• rəfiqə,
• ABLA,
• ece,
• saar,
• Dinc,
• camə,
• totem,
• korpa,
• belin,
• edgü,
• tıtış,
• mahlıc,
• ərizə,
• aranmak,
• ucaboylu,
• çagış,
• kacala