Ayıl

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ayıl

avul ( obalar yığınağı ) ; ayıl – apa bk . apa .

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayıl

toka, kemer tokası. Belibavnu ~ı: bel kayışının tokası, eyerin karın kayışının tokası, ~ların boşlamak: tokalarını gevşetmek, özeñi ~: üzengi tokası, arış ~: ok tokası (at arabası okuna hamuttan gelen kayışın takıldığı toka), ~ tartılğannı at bilir: kayışı sıkmanın ne olduğunu at bilir (a.s.).

Son arananlar:

• birqanche,
• payitaht,
• HOKIMLIK,
• uyalamoq,
• gülgüne,
• danda,
• zardal,
• ırğay,
• əksərən,
• tortta,
• Taba,
• nimche,
• Kullanmak,
• ayanmaq,
• sorma,
• kafes,
• cin,
• yakka,
• tugrag,
• seste,
• gapmagarşy,
• Ayıl