kURAN
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kuran
и. Коръән
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kur'an
Türkiye Türkçesi: kur'an
Azerbaycan Türkçesi: gur'an
Başkurt Türkçesi: kor'än
Kazak Türkçesi: kuran
Kırgız Türkçesi: kuran
Özbek Türkçesi: kur'àn
Tatar Türkçesi: kor'än
Türkmen Türkçesi: gurhãn
Uygur Türkçesi: kur'an
Rusça: koran
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kuran
ı, a. kur’an; kuran tüsür es. kur’an hatmetmek ( bir ölünün ruhuna bağışlıyarak ).
ıı, 1. bir vahşi hayvanın adıdır; 2. kırgız halk takviminde bir ayın adıdır (ki bunlar iki tanedir: calğan kuran ve çın kuran ) .
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kuran
Kur’an. ~ çığıv: Kur’an hatmetme, ~ okuv: Kur’an okuma, Kur’an hakına: Kur’an hakkı için (yemin), ~ kitap ursun: Kur’an kitap çarpsın (yemin).