tapka
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tapka
(malk.) bk. tapha.
Son arananlar:
- ağkirpik,
- bitaraf,
- azamet,
- kadirşinas,
- fistan,
- milyoner,
- siňirme,
- nerme,
- coal,
- irili-xırdalı,
- dan.,
- tufayli,
- əlüzyuyan,
- anhydride,
- yünçütmek,
- olka,
- ordinaryüs,
- təəssüb,
- çeynənmə,
- Şorba,
- ORNAK,
- tapka