tapka
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tapka
(malk.) bk. tapha.
Son arananlar:
- ihtişam,
- owmak,
- şuv,
- zırı,
- Slogan,
- bilahare,
- syganlar,
- ýyryşýyryş,
- babas,
- beşik,
- qisqartma,
- qandalaq,
- maydanoz,
- mexanik,
- löküldö,
- serai,
- Vayron,
- agrıg,
- crab,
- eliglik,
- serpilt,
- tapka