iymenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

iymenmek

(malk.) sıkılmak, mahçup olmak, çekinmek. Kereksiz iymenip turğanıñı bir koy: gereksiz sıkılganlığını artık bırak.

Son arananlar:

• dımdızlak,
• irəli,
• kiss,
• sırt,
• do,
• mevzu,
• körünç,
• kañıltır,
• saht,
• bebaxt,
• hind,
• sına,
• detrimental,
• xilxona,
• qare,
• keret,
• hup,
• Horlamak,
• Köö,
• adırmak,
• bazbent,
• iymenmek