iyimiş
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
iyimiş
I. f.sif. Qoxumuş, üfunətli, pis iy verən. İyimiş balıq.
II. is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən pis iyli bir kol-ağac.
Son arananlar:
- KENDİ,
- heysiyyət,
- çöllü,
- kirgü,
- añda,
- tapşırma,
- tikreşmek,
- muşqurmaq,
- ortakçı,
- undivided,
- dilkash,
- cumhuriyet,
- Olov,
- ortak,
- cırtdanboylu,
- starşi,
- hiringlamoq,
- çıkarabilme,
- jynlamak,
- qiyinqistoq,
- modalı,
- iyimiş