ihate

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ihate

a. İhate; kenarım kuşatma.

Son arananlar:

• kotara,
• güləş,
• kuşun,
• tebrenmek,
• kahil,
• togonoq,
• barımtalaş,
• şərhçi,
• sirab,
• Məsləhətçi,
• iyilik,
• əlaqə,
• yoz,
• Görücü,
• çöpçatanlık,
• sick,
• mütevelli,
• zişan,
• igenç,
• mungli,
• azimli,
• ihate