kısıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kısıv

sıkma; bağlama; kırpma, yumma; yanaştırma, yaklaştırma.

Son arananlar:

• existence,
• suvaşmaq,
• qabzlanmoq,
• yetimcha,
• ılıkmak,
• vassalage,
• cidal,
• toz,
• Kaplamak,
• accustom,
• dırışçanlık,
• görübilmezlik,
• Kazına,
• Pioneer,
• qoqmoq,
• ranging,
• pyrite,
• sərmayə,
• korrespondent,
• tullamak,
• tüstü,
• kısıv