ılıkmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ılıkmak

→ Iylıkmak.

Son arananlar:

• İlke,
• togri,
• qaytmaq,
• muzli,
• maza,
• sandırak,
• boluşluk,
• açgözlü,
• gyzyklanmak,
• op,
• ynjydylmak,
• yolka,
• höwürgenme,
• mütərəqqi,
• bılada,
• bıltırğı,
• arıg,
• tasıl,
• yerküre,
• arc,
• zekât,
• ılıkmak