hijran

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

hijran

[hijira:n], at,k. d. Aýralyk, jydalyk, aýra düşmek ýagdaýy. Hijran çeken göwnüm, bu gün şat oldy (“Saýatly – Hemra”). Serwi daragt boýly peri, Seni hijran örtedi (Magtymguly).

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

hijran

a. Hicran, ayrılık acısı.

Son arananlar:

• turıga,
• muhacir,
• tanıtmak,
• pulse,
• formyl,
• üzüaçıq,
• Gön,
• şikes,
• nezaket,
• keçgert,
• yetmiş,
• qalet,
• Edep,
• xomaklamoq,
• Galaksi,
• dirkire,
• Prefer,
• avamlıq,
• kırmaçı,
• konstitusiýa,
• peykan,
• hijran