habis

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

habis

с. 1) иск. усал, ачулы; явыз, яман; 2) азгын, тиз төзәлми торган (шеш, яра); тиз үтми торган (авыру, чир)

Son arananlar:

• vurulan,
• değişli,
• dal,
• nəciblik,
• ağlar,
• kuvi,
• uzunboylu,
• büyükayı,
• Boylamoq,
• toñdur,
• narodniklik,
• nəzər,
• kazgan,
• mısra,
• Karaciğer,
• kamug,
• portmonat,
• ibriy,
• çiçek,
• bil,
• zina,
• habis