Karaciğer

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

karaciğer

[Köken: Türkçe+Farsça] Bağır

Son arananlar:

• orphan,
• atak,
• əzbərlənmə,
• ulak,
• erem,
• canadil,
• gowruk,
• tezginç,
• tutturmalık,
• qoramtir,
• mummer,
• bardaq,
• Maýmyn,
• ishonmoq,
• oldañ,
• Tawış,
• gyjalatly,
• ötö,
• dordok,
• Dilbar,
• qəyrət,
• Karaciğer