gırcın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gırcın

ekmek. ~ tegene: hamur teknesi, ~ tuvrağan: ekmek dilme, ~ umur: ekmek kırıntısı, ~ çançılğan ayran: ekmek doğranmış ayran, ~ kaña: ekmek tahtası.

Son arananlar:

• inspire,
• unda,
• salykat,
• Köp,
• ıraakattan,
• kırtçın,
• xaos,
• dopu,
• tölemek,
• hifi,
• slope,
• Yış,
• rendeleme,
• səsləşmək,
• abalattır,
• ignoble,
• hill,
• dürtməkləmək,
• segimek,
• bitumlar,
• qaramaqarshi,
• gırcın