gırcın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gırcın

ekmek. ~ tegene: hamur teknesi, ~ tuvrağan: ekmek dilme, ~ umur: ekmek kırıntısı, ~ çançılğan ayran: ekmek doğranmış ayran, ~ kaña: ekmek tahtası.

Son arananlar:

• vacation,
• kana,
• Tığ,
• qırsaqqız,
• veraset,
• oramiral,
• review,
• çömmeltmek,
• konjonktür,
• g'ash,
• Ok,
• karbun,
• müalicə,
• pursue,
• spirt,
• bürümək,
• öwzar,
• aynımak,
• qıçalamaq,
• geliştirmek,
• alar,
• gırcın