gönenç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gönenç

[gönönç], at. Bir zatdan alynýan lezzet, eşret, kanagatlanma. Muny ekläp-saklanymyz bilen gönenç berermikä?

Son arananlar:

• bezot,
• Tarannum,
• sıklet,
• marquetry,
• Töhpe,
• meýmiretmek,
• sahici,
• miğfer,
• classic,
• aýdym,
• drama,
• qartop,
• Bormoq,
• applicant,
• cetmegen,
• superfluous,
• Doygun,
• Kädi,
• təmtəraq,
• natəmiz,
• çäkmen,
• gönenç