gönenç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gönenç

[gönönç], at. Bir zatdan alynýan lezzet, eşret, kanagatlanma. Muny ekläp-saklanymyz bilen gönenç berermikä?

Son arananlar:

• rehimdil,
• nəciblik,
• çərdək,
• Belek,
• yellik,
• taňka,
• meyar,
• çatışmaq,
• Yarısa,
• bulturgi,
• eldaş,
• tonluq,
• sezmək,
• enmək,
• sahawat,
• saçaktorba,
• Köwmek,
• tiryak,
• şərbəti,
• düýt,
• tişi,
• gönenç