taňka

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

taňka

at. Çaý gaýnatmak üçin ýuka demirden ýasalan tüňçäniň, tüňňüriň bir görnüşi. Ol eşeginiň içirgisini düşekçe edinip, çäkmeniniň syýy bilen taňkaň gulpundan tutup, düşekçede ornaşykly oturdy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• müphem,
• mahut,
• desert,
• təəccüblü,
• ek,
• bahsetmek,
• sapır,
• Bürküt,
• liman,
• aysor,
• teşvik,
• süpürmək,
• otçöp,
• sağsağan,
• müstemleke,
• desen,
• pulgir,
• Zağa,
• mudarris,
• Tərcümə,
• qıygac,
• taňka