düýt

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

düýt

I, at. Tüssäniň galdyrýan galyndysy, garasy, gurum. Ýöne öňki tüsseleriň düýdi ýüz başly köneje öýüň uklaryny, üzüklerini hüýt gara edipdi (B. Kerbabaýew).


DÜÝT II, at, s. ş. aňl. söz. Maşynyň, motoryň we ş. m. ulaglaryň duýduryjy sesi.

Son arananlar:

• ıskıran,
• bıdı,
• boşboş,
• boýdaş,
• kişmiş,
• mehrum,
• şıngıl,
• ıçkır,
• yalgan,
• sül,
• razylaşmak,
• ilin,
• I,,
• sieñ,
• agın,
• bohen,
• kesinti,
• calgama,
• müfrit,
• tabşyrmak,
• güllü,
• düýt