gögele

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gögele

[gö:ğölö], syp. 1. Heniz gowy bişmedik, çala bişen, ala gök (iýmiş hakynda). Gögele erik. 2. göç.m. Agzyndan süýt ysy gitmedik, kemala gelme- dik, agzy sary (oglan hakynda). Gögele oglan.

Son arananlar:

• cəmləşdirmə,
• yapışqan,
• tuldan,
• közöl,
• parçalamak,
• izah,
• Chaqmoq,
• oňňut,
• shamal,
• tikmə,
• byzantine,
• yaşuk,
• uzr,
• logo,
• kayp,
• institute,
• ötö,
• cırmaqlaşmaq,
• Mixək,
• Fraza,
• revolution,
• gögele