gurgum
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
gurgum
(bot.) bektaşi üzümü.
Son arananlar:
- dağ,
- historic,
- alayh,
- arteriýa,
- qurghaqliq,
- yapışma,
- ışıldat,
- kekik,
- sosializm,
- yadırğama,
- boranlı,
- patefon,
- haqrost,
- otto,
- düzenleyici,
- jemgyýet,
- replace,
- abgərdən,
- mine,
- halələnmək,
- nowhere,
- gurgum