şatal

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şatal

1. Kiriş, çatı kirişi; 2. (malk.) Mesnet, dayanak, bir yükü kaldırmak için kullanılan destek.

Son arananlar:

• Bəbək,
• kərtilmək,
• dekolte,
• undov,
• iksir,
• sıfatlav,
• uz,
• satqınlıq,
• Topuk,
• yazlamak,
• Bolmak,
• yapratmak,
• KOL,
• görelde,
• chungza,
• sorag,
• köje,
• pazı,
• flu,
• buytaş,
• geroh,
• şatal