gurnos

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gurnos

1. (malk.) kısa, güdük. ~ burun: güdük burun. 2. (malk.) bk. gurnoş.

Son arananlar:

• asta-asta,
• sincerity,
• novbahar,
• kalın,
• fascinating,
• astadan,
• müasirləşmək,
• diarrhea,
• soraşdyrmak,
• astane,
• bejermek,
• sürçek,
• astarpaxta,
• domalan,
• astasekin,
• asterisk,
• sohta,
• sarnigun,
• asteroid,
• okıtmak,
• xushxor,
• gurnos