astane

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

astane

f. 1. Başkent, merkez. 2. Eşik. 3. Kapı tabanı, kapı.

Son arananlar:

• Hayvan,
• sapança,
• aksetmek,
• kamdal,
• köriçege,
• suyagu,
• idegli,
• anne,
• gandal,
• wy,
• götermek,
• tiri,
• qonoq,
• bosh,
• Kemsiz,
• sabahleyin,
• diksinmək,
• tavern,
• asorat,
• Ba’daz,
• yumruq,
• astane