gopmak
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
gopmak
[gopmok], işl. 1. Berkidilen zat duran ýerinden bölünip aýrylmak, döwlüp gaçmak. Köne jaýlaryň suwagy gopup başlady.2. Bir waka, ýagdaý we ş.m. ýüze çykyp başlamak, goh turmak. Ýerli-ýerinden gykylyk gopdy (G. Kulyýew). 3. göç.m. Ýerinden galmak, turmak, başga ýere geçmek. Gulak salma weli bimany söze, Eşitseň gop ol ýerden başga ýere (Sopy Allaýar). Işe gezek gelende ol edil gamak ýaly ýeňil gopardy. 4. kön.s. Dogmak, döremek. Gorkut Ata diýrler bir är gopdy (“Kitaby dedem Gorkut”).