əknaf

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

əknaf

is. [ər.] köhn. Ətraf, tərəf, cəhət, ətrafdakı yerlər. Çox çəkmədi ki, ətraf və əknafda aclıq başladı. S.S.Axundov.

Son arananlar:

• lablangan,
• damana,
• sarı,
• chilla,
• ukala,
• hamı,
• şirniklənmək,
• synahor,
• translyatsiya,
• salyk,
• doluluq,
• shigamoq,
• belgilik,
• datma,
• atkarmak,
• boyoq,
• firəng,
• kunjut,
• yölen,
• poh,
• özelmek,
• əknaf