poh

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

poh

bok kelimesinin hafifletilmiş şekli. ~ adam: bok herif, pis herif, iş ~ bolğandı: iş boka sarmış, ala ~ siydik bolğandıla: onlar bok sidik olmuşlar, onlar fena bozuşmuşlar, köp söleşgen ~ söleşir (as.): çok konuşan bok konuşur.

Son arananlar:

• wala,
• Gakkı,
• ədəb,
• birekbirek,
• meraklandırmak,
• fırlamak,
• rahatlyk,
• aşatıv,
• azym,
• mikser,
• mehparə,
• Kom,
• bazlamak,
• ego,
• korsatmoq,
• əsgi.,
• şıman,
• eesiz,
• sakal,
• arsak,
• boğazlı,
• poh