aşatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aşatıv

yedirme, aşındırtma.

Son arananlar:

• tegmil,
• kirlilik,
• Koşmak,
• çapullamak,
• raven,
• epgek,
• nail,
• namerdlik,
• yeltənmək,
• ketişmek,
• Gölge,
• Oxumaq,
• mandala,
• nayzağay,
• onursuz,
• Polietilen,
• abortiv,
• fikrat,
• tirimek,
• kalsiyum,
• antecedents,
• aşatıv