ceñil
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ceñil
i, hafif, yeğni; ceñil cigit: çevik delikanli; ceñil tart-: hafiflemek; oorusu ceñil tartayin dep kaldi: hastanin durumu iyileşti; ceñil barip, oor kel!: hafif git de, yüklü dön! (ağir ganimetle dönmek hususunda îyi dilek); ceñilcelpi: çok hafif, hafifçe.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ceñil-
ii, hafiflemek, yeynileşmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ceñil
çabuk, acele, tez, hemen, hafif. ~ cürüv: çabuk yürüme, ~ oğuna: hemencecik, derhal, çabucak, ~ bol!: çabuk ol!, ~ kaytırıkma: acele döneceğim, ~ ayaklı: ayağı tetik, ~ adam: yelbaş, çabuk kızan, ~ cet!: çabuk yetiş!, arbanı cügü ~di: arabanın yükü hafiftir, men andan ~ keleme: ben ondan hafif geliyorum, ~ ~ aşab ketdi: çabuk çabuk yiyip gitti, akırtın bashan bek basar, ceñil bashan bok basar: ayağını yavaş basan sağlam basar, çabuk (acele) basan bok basar (a.s.), ~öpkelegen ~ caraşır: çabuk küsen çabuk barışır (a.s.), ~ kızğan ~ suvur: çabuk ısınan çabuk soğur (a.s.).